Beste allemaal,
Dinsdag 4 augustus hebben we een bezoek aan Cali gebracht. Zoals eerder gezegd hebben we met Marlies van Waveren onze projecten in Cali en ook twee mogelijk nieuwe projecten bezocht. Marlies is stewardess bij KLM en projectcoördinator bij stichting Wings of Support. Zij heeft contact met ons opgenomen om te kijken of we voor elkaar iets kunnen betekenen.
De dag begon redelijk op tijd. Om 8 uur werden we opgehaald door Federico. Fausto hebben we daarna nog opgehaald. We reden in een ruime taxi naar het vliegveld. Daar aangekomen nog even een bakje koffie en op weg naar de gate. Voor de gate wordt uiteraard een controle uitgevoerd op mogelijke gevaarlijke attributen. Dus iedereen deed z’n rugzak in een bak die door de röntgenapparatuur ging. Tot verbazing van ons vieren bleek er een gevaarlijk iets in Nico z’n rugzak te zitten. Er werd verteld dat er een mes in zat. Uiteraard geloofde niemand dit en dachten wij dat er een grap werd gemaakt. Nico zei dat zijn schrijfblok en pen in zijn tas zaten. Dus geen mes! De tas moest nog een keer door de check, en degene bij het röntgenapparaat zei toch echt dat er een mes aanwezig was. Fausto zei ook nog dat dit bij zo’n aardig persoon als Nico niet kon. Totdat de douanebeambte zelf het aardappelschilmesje uit de rugzak haalde. Nico van de andere drie reageerden heel erg verbaasd. Het bleek het aardappelschilmesje van de vorige dag te zijn die is gebruikt om een appel te schillen……..
De mensen van de douane zagen er gelukkig ook nog wel de lol van. Ondertussen lagen Fausto, Federico en Bram dubbel van het lachen door het verbaasde gezicht van Nico. Gelukkig konden we toch doorlopen en werd er geen groot probleem van gemaakt. Hierna konden we het vliegtuig in richting Cali. Toen we in het vliegtuig zaten kwam Bram er tot zijn schrik achter dat zijn mobiel weg was. De mobiel lag niet in het vliegtuig. De enige plek waar de mobiel kon zijn was de taxi. Gelukkig had Federico het telefoonnummer nog om te bellen. De opluchting was heel erg groot toen bleek dat de taxichauffeur de mobiel had gevonden…………
We konden nu redelijk relaxed naar Cali!
Na een vlucht van een klein uur landden we om half elf in Cali, en na een autorit van een half uur kwamen we aan bij het hotel waar Marlies van Waveren verbleef. We hadden elkaar wel telefonisch gesproken maar nog niet “live”. Het contact was echter direct goed. Na kennis gemaakt te hebben zijn we direct vertrokken naar ons project Escuela Voluntad de Dios.
Na toch wel wat zoeken kwamen we aan bij de school. We werden ontvangen door de directeur Rigoberto. Na de kennismaking hebben we de school bekeken. De gevraagde hulp kon door ons en door Marlies worden bekeken. Marlies had een heleboel gerichte vragen. Dit betekende dat zij dit bezoek heel serieus oppakte, en dat gaf ons een heel goed gevoel. Het was voor Marlies zeer prettig dat zij zich in het Spaans verstaanbaar kon maken. Qua communicatie was dat erg prettig. Na het bezoek aan de school zijn we nog de wijk ingegaan waar de school staat. Dit is een erg gevaarlijke wijk. De t-shirts van onze stichting komen dan goed van pas omdat we dan herkenbaar zijn. De bewoners van de wijk vallen ons dan niet lastig omdat ze erg blij zijn met al het werk dat door de stichting wordt gedaan.
Na het bezoek aan de school zijn we naar een mogelijk nieuw project gegaan: “Instituto Santa Rosa”. Dit is een school die zelfstandig opereert. Ze worden nagenoeg niet ondersteund door de overheid. Deze school haalt via acties het broodnodige geld binnen. We werden ontvangen door de directrice van de school. Een hartelijke vrouw met een groot hart voor de school. Dit was aan alles te merken. Ondanks de moeilijke omstandigheden was ze trots op de bereikte resultaten. Tijdens de rondleiding was goed te zien dat alles goed is georganiseerd.
Op deze school gaan ’s-ochtends 120 kinderen naar school. ’s-Middags gaan er 80 kinderen naar school. De school bestaat uit drie verdiepingen die erg veel achterstallig onderhoud hebben. Direct was zichtbaar dat deze school wel hulp kan gebruiken. In de klassen werd erg gedisciplineerd les gegeven.
Op de derde verdieping was het “schoolplein”. Dit mocht de naam schoolplein eigenlijk niet dragen. Onder een dak van ijzeren golfplaten moet hier worden gespeeld. Wij kunnen inmiddels uit eigen ervaring vertellen dat dit geen pretje is. Doordat de zon de hele dag op het dak schijnt wordt het hier erg heet!!! Verder lagen op deze verdieping kapotte tafels en stoelen. Dit wordt niet net als in Nederland weggegooid, maar door behulpzame ouders gerepareerd. Van één of twee stoelen of tafels wordt er weer een bruikbaar exemplaar gemaakt. Geweldig om te horen!!
Ook hier was er weer een goed contact met de kinderen van de school. Verder was te merken dat Marlies veel ervaring heeft met dit werk. De contacten met de kinderen verliepen ook hier erg leuk.
Inmiddels was het tijd geworden om het tweede mogelijk nieuwe project te bezoeken. “Centro docente Maria del Carmen”. Dit project werd ook door ons voor het eerst bezocht. We zijn hier dus blanco ingegaan. Dit project is een basisschool. De school staat in een wijk waar veel problemen voorkomen. Kinderen worden mishandeld of seksueel misbruikt. Ongelooflijk om te horen.
De school zag er op zich goed uit. Wel zijn er een aantal zaken die opgeknapt moeten worden. Ook hier werden we uiteraard rondgeleid en was er weer een leuk contact met de kinderen.
Doordat Marlies uiterlijk om vier uur in haar hotel moest zijn vanwege haar terugvlucht naar Nederland, zijn we om kwart over drie weer richting hotel gegaan. Tijdens de vier uren dat we met elkaar waren opgetrokken was er al een goede click. Tijdens de terugreis in de bus deze click alleen maar beter. Onze manier van werken in de afgelopen jaar gaf haar een goede indruk. Daarnaast verliep ook het contact met onze contactpersonen Fausto en Federico in deze paar uren perfect.
Tijdens de terugreis konden we e.e.a. evalueren en ook al wat afspraken met elkaar maken. Bij terugkomst in het hotel heeft Marlies nog aan Fausto en Federico uitgelegd hoe de stichting Wings of Support werkt. Al met al kunnen we terugkijken op een heel mooi bezoek aan de projecten. Door ons en Marlies is de wens uitsproken om een samenwerking te starten. Uiteraard zijn wij daar bijzonder blij mee en kijken wij uit naar een langdurige samenwerking. Hoe mooi is het dat Nederlanders gezamenlijk optrekken in Colombia om kansarme kinderen een hoopvollere toekomst te bieden.
Woensdag 5 augustus hebben we o.a. onze twee lopende projecten Escuela Montanuela en Vida Y Libertad bezocht. Deze bezoeken zijn altijd weer een bijzondere ervaring.
We zouden om 10 uur worden opgehaald door Fausto en Federico. Maar ja, we zijn in Colombia en een verrassing zit er altijd wel in.
We zaten om 9 uur aan het ontbijt en vlak daarna kwam Fausto binnen wandelen. Uiteraard keken we erg verbaasd. Fausto gaf aan dat Bram en Nico mee naar de bank moesten. De manager van de bank wilde namelijk met ons kennismaken………….. Zij had al veel van Fausto gehoord over de stichting en
wilde nu zelf ook wel van ons e.e.a. horen. Na het ontbijt zijn we dus naar de bank gegaan.
We hebben de ontstaansgeschiedenis van de stichting verteld en uiteraard ook over alle projecten. De manager was erg onder de indruk wat er zoal door ons wordt gedaan.
Ze vroeg ook nog of wij nog vragen hadden. Wij konden het uiteraard niet laten om aan haar te vragen of de bank ook stichtingen als ons ondersteunt 🙂. Je moet natuurlijk het ijzer smeden als het heet is.
Zij gaf aan dat dit soort ondersteuningen vanuit het hoofdkantoor worden ondersteund. Ze beloofde wel om e.e.a. na te gaan. Wellicht dat dit ook iets moois kan opleveren.
Na het bezoek aan de bank zijn we naar een vergadering gegaan met de eigenaar van de lodge in Bahia Solana. Vorige week zijn wij daar een aantal dagen geweest en hebben we een eerste vergadering gehad. Aan ons is gevraagd om na te denken of wij hulp kunnen bieden bij de afbouw de school. Deze afbouw zal dan mogelijk in samenwerking met de eigenaar van de lodge waarin we verblijven worden gedaan.
Het was een vergadering die in een zeer prettige sfeer verliep. Diverse zaken zijn doorgesproken. Eén van de belangrijke punten is het feit dat er over een aantal maanden verkiezingen zijn waarbij een nieuwe burgemeester gekozen moet worden. Voordat er beslissingen door ons genomen kunnen worden is het afwachten wie de nieuwe burgemeester wordt. De intentie tot een samenwerking is in ieder geval door beide partijen uitgesproken. De komende weken wordt er een inventarisatie gemaakt van de kosten voor de afbouw van de school. Ook dit is weer een ontwikkeling voor ons als stichting.
Na deze vergadering zijn we naar Escuela Montanuela gegaan. Dit is een kleine plattelandsschool waar wij o.a. voor de leermiddelen zorgen. In de afgelopen periode is ook hier weer het nodige opgeknapt en vervangen. Na een kennismaking in de klas kregen we nog een lunch aangeboden. Na ons gingen ook de kinderen eten.
Het bijzondere van deze school is dat er 14 kinderen van Hogar Vida y Libertad op deze school les krijgen. De huis ligt op loopafstand van de school. Nadat de kinderen klaar waren met hun lunch zijn we gezamenlijk naar Hogar Vida y Libertad gewandeld. Een mooie ervaring.
Het bezoek aan Hogar Vida y Libertad maakt altijd veel indruk. In dit huis worden door vrijwilligers ongeveer 25 kinderen opgevangen. Deze kinderen zijn uit huis geplaatst omdat er grote problemen zijn in het gezin waarin ze zijn geboren. Vaak is de vader vertrokken en staat de moeder er alleen voor. Soms zijn de ouders verslaafd en kunnen de kinderen niet thuis blijven wonen. Vaak worden ze al op jongen leeftijd uit huis geplaatst. De gemiddelde duur die deze kinderen in het huis blijven is ongeveer 10 jaar!! De vrijwilligers in dit huis doen geweldig werk en je merkt dat de kinderen goed verzorgd worden en veel liefde en aandacht krijgen. Bij onze aankomst werden we enthousiast ontvangen door de vrijwilligers en de kinderen. Tijdens de rondleiding door het huis hebben we ook de nieuw aangeschafte bedden, matrassen en lakens bekeken. Deze materialen zijn allemaal bekostigd via een actie door Elisabeth, de moeder van Bram. N.a.v. haar bezoek aan Colombia heeft zij deze actie opgezet. Mooi he!!
Door de leidinggevend van dit huis werd ook nog aangegeven welke hulp er de komende tijd nodig is. Ook deze vraag zullen wij de komende dagen moeten beoordelen.
We kunnen jammer genoeg niet alle hulpaanvragen honoreren. Wat zou het daarom geweldig zijn als er zich nieuwe donateurs aanmelden via onze website.
Na het afscheid van de leiding en de kinderen zijn we weer naar ons appartement gegaan en hebben de dag afgesloten met een heerlijke maaltijd.
Morgen wordt het ook weer een spannende dag. Dan zullen we weer een mogelijk nieuw project gaan bezoeken. Het is een school die nu nog een bouwval is. Wellicht kunnen we hier iets betekenen………
’s-Avonds zullen we een bijeenkomst hebben met diverse mensen uit Colombia. Deze mensen komen uit het netwerk van Federico en zijn vriendin Diana. Zij hebben mensen verteld over het werk van onze stichting. Zij willen daar graag meer over horen en wellicht wat vrijwilligerswerk voor onze stichting doen. Dit is één van onze doelen, dat de Colombianen zich gaan inzetten voor hun landgenoten.
Wij kijken hoopvol naar deze bijeenkomst uit!!
Heel veel groeten van ons vanuit Colombia!
Bram en Nico
© 2015 Stichting Kinderen in Colombia 
Dutch
English
Spanish