Mooie ontwikkelingen en gesprekken in Colombia!

Maandag 10 november:

Een bijzonder bezoek was aan de school San Nicolas. Het doel van ons bezoek was: kijken naar het resultaat van een jaar hard werken, de tweede verdieping en de trap daarnaartoe…..

We kwamen daar vrij onverwacht, twee dagen van tevoren was de afspraak pas gemaakt. Dat maakte het extra leuk omdat we alles nu konden zie zoals het daar aan toe gaat. We werden met nieuwsgierige blikken zeer vriendelijk ontvangen. Bij de gehele rondleiding was merkbaar dat wat we nu zagen de normale gang van zaken is. De lessen waren gewoon aan de gang, we konden alle lokalen bezoeken. ’s Morgens krijgen de pubers les en in de middag mogen de jongere kinderen naar school en ’s avonds is het de beurt aan de ouders om plaats te nemen in de schoolbanken. De school wordt dus optimaal gebruikt. Inmiddels is ook de tweede verdieping in gebruik, het was fijn om met de trap naar de tweede verdieping te kunnen gaan om de lokalen te bekijken in plaats van met klauteren, kratten en helpende handen. Het doel van de stichting om de eerste twee verdiepingen te bouwen is gehaald! Het was een intensief bezoek met spontane en terughoudende gesprekken met de leerlingen en leerkrachten. Wat een respect hebben wij voor de leerkrachten, die zich geweldig inzetten voor een laag loon, voor zo’n moeilijke doelgroep (achterstandswijk) en met echt té grote klassen….45 kinderen per klas….

Dinsdag 11 november:

Voor ons tweede bezoek aan buurthuis Solidaridad besloten we met de bus te gaan. Het was boeiend om met de bus te reizen en tussen de Colombianen en ín hun cultuur te zijn. Voor vandaag was afgesproken dat we een gesprek met de vrouwen uit de buurt zouden hebben over het micro-krediet project, het realiseren daarvan en hoe de vrouwen daar zelf over denken en waar ze vragen over hebben. Bij binnenkomst in het buurthuis zaten daar zo’n veertig vrouwen die geïnteresseerd zijn in dit project en graag mee willen doen. We hebben na een korte kennismaking met de vrouwen een soort kringgesprek gehad. De bedoeling daarvan was om erachter te komen wie echt geïnteresseerd was en wie alleen maar nieuwsgierig was. Met de vrouwen die gemotiveerd zijn en al enige ervaring hebben zijn we door gaan praten over deze voor hen, maar ook voor ons nieuwe vorm van steun geven. We hebben plannen gemaakt en we zijn uit elkaar gegaan zonder concrete toezeggingen, maar met de afspraak om een poosje na te denken en  over tien dagen weer bij elkaar te komen om te kijken hoe we iets voor elkaar kunnen betekenen.

Groetjes Arlette en Elisabeth