Dag 4 tot en met 8, Het bezoek aan het Amazonegebied

Beste allemaal,

We zijn weer terug van ons bezoek aan het Amazonegebied. Een reis van 5 dagen met ongelooflijk veel indrukken die je meegemaakt moet hebben om het te begrijpen. Wat is de ongerepte natuur toch geweldig mooi. En wat is het Amazonegebied een prachtige plek op aarde.
We hadden het voorrecht om op donderdag 21 november richting het Amazonegebied te vertrekken. Het was om 7.00 uur vertrekken richting het vliegveld omdat we om 9.30 uur het vliegtuig moesten hebben. Dat had Fausto tenminste gezegd…..Toen we om 8.00 uur aankwamen was het inchecken al bijna afgerond. Het bleek dus dat we om 8.30 uur al vertrokken!!! We konden na enig haastwerk toch nog op tijd het vliegtuig in. Via Bogota landden we in Leticia. Hier werden we via een taxi naar ons verblijf voor de eerste nacht gebracht. Omdat in Zuid-Amerika de lunch erg uitgebreid is, kregen we een heerlijke vers gevangen gegrilde vis te eten. Dit wat erg lekker!! Toen op zoek met de rugzak naar onze verblijfplaats voor de eerste nacht. We zouden iedere nacht op een andere locatie overnachten dus we leefden vanuit onze rugzak. Aangekomen bij onze slaapplaats voor de eerste nacht moesten we even goed kijken. Maar toen we omhoog keken bleek onze slaapplaats op 15 meter hoogte te liggen. We konden deze plek gelukkig wel via een trap bereiken. Hier stonden vier bedden inclusief klamboe voor ons klaar. Er waren ook een w.c en een douche en 3 kaarsen, zodat we ook licht hadden tijdens de avond en nacht. Elektriciteit was er uiteraard niet. En dit alles in een ruimte van 12 m2. ’s-Avonds hebben we nog een wandeling gemaakt door het oerwoud waarbij we nog verschillende mooie dieren hebben gezien. De hele dag zijn er in het oerwoud geluiden. Dus ook ’s-nachts…. Wat een indrukwekkende ervaring is het om niets anders te horen dan de geluiden van heel veel verschillende diersoorten!!!
Vrijdag 22 november zijn we via een wandeling door het oerwoud op bezoek geweest in een Indianenreservaat. Op deze plek leven de Macuna Indianen op een traditionele manier. Hier kregen we ook uitleg over diverse gebruiken en gewoontes. Aan het eind van de dag zijn we naar onze tweede verblijfplaats gebracht voor de overnachting. Ook dit was een eenvoudige maar indrukwekkende plek om te verblijven. Doordat de verblijfplaats alleen maar uit raamkozijnen met gaas bestaat lijkt het net alsof je buiten slaapt. Ook op deze plek hebben we genoten van alle geluiden van zoveel verschillende diersoorten.
Zaterdag 23 november hebben we een tuin met reptielen bezocht. Deze zaten in een kooi dus we hoefden niet bang te zijn om aangevallen te worden. Daarna zijn we via een boot naar  natuurreservaat Marasha in Peru gebracht. Peru ligt aan de andere kant van de Amazone. We hebben dus ook nog een ander land bezocht. In dit natuurreservaat hebben we de derde overnachting gehad. Deze dag hebben we o.a. een toekan, papegaaien, apen een kaaiman en diverse andere dieren gezien. Erg indrukwekkend allemaal. ’s-Avonds zijn we nog met de boot op zoek gegaan naar kaaimannen. Maar doordat het regende waren deze helaas niet te vinden. In dit gebied is er alleen elektriciteit van ’s-avonds 18.00 uur tot 21.30 uur. Ook hier moesten we het dus met kaarsen en onze zaklampen doen. Na terugkomst van de boottocht op zoek naar kaaimannen hebben we nog wat gedronken met José, onze gids van die dag. Hij vertelde over waar hij woonde en wat er enige tijd geleden gebeurd was. De school die bekostigd was door een Zweedse kerk was gedeeltelijk ingestort en ook een deel van het dak was er afgewaaid door een storm. Door instortingsgevaar is het te gevaarlijk om de school te gebruiken. En door het ontbreken van geld is dit voorlopig ook niet mogelijk. De kinderen krijgen nu op een andere locatie les. Bram en ik waren direct geïnteresseerd in dit verhaal. We hebben direct nog wat andere vragen gesteld die voor ons van belang zijn. Juan Carlos, de vriend van Federico, woont in Leticia en heeft een bedrijf die tours naar het Amazonegebied organiseert. Via hem hebben we ook deze reis gedaan. Wij hebben aan Federico gevraag of Juan Carlos eventueel als contactpersoon kan fungeren wanneer we gaan onderzoeken of dit een eventueel nieuw project wordt. Federico was ook meteen enthousiast en heeft de dag erna direct contact opgenomen met Juan Carlos. Hij reageerde enthousiast en wilde zich zeker inzetten om informatie te gaan verzamelen over wat de kosten gaan bedragen voor deze school in Peru. Zo zie je maar weer dat door een ontspannen gesprek zoiets op ons pad komt.Geweldig toch!!
De vierde dag, zondag 24 november zijn we met de boot naar Puerto Narino, in het district Macedonië, gevaren. Dit plaatsje ligt aan de Loretoyacu rivier. Dit is een klein en rustig plaatsje. Door de smalle straatjes en hoogteverschillen kom je geen auto’s tegen. Alles word lopend gedaan. Goed dus voor de lijn.
’s-Middags zijn we naar het Tarapoto meren gevaren. In deze meren zwemmen grijze en roze dolfijnen. We hebben verschillende dolfijnen kunnen zien! Een prachtig en apart gezicht die roze dolfijnen. Na de nacht in Puerto Narino te hebben doorgebracht zijn we maandag 25 november om 7.30 uur vertrokken naar Monkey Island. Dit is een eiland met heel veel apen. Omdat wij de eerste bezoekers waren om 8.30 uur waren de apen nog niet toeristen moe. Door de lokroepen van de verzorgers en het geven van bananen weet je niet wat je overkomt. Op een gegeven moment loop je wel met ongeveer 10 apen op je lijf!!! Wel een hele gave ervaring. Na dit bezoek zijn we teruggevaren naar Leticia. Hier waren we ook de trip gestart. Vanuit Leticia zijn we met de taxi naar Brazilië gereden. Jaja, ook nog een bezoek aan het stadje Tabatinga in Brazilië gebracht. Dit stadje licht op ongeveer 3 kilometer afstand van Leticia in Colombia. Het is dus wel een hele aparte reis geweest door in 5 dagen de drie landen Colombia, Peru en Brazilië te bezoeken.
Om 13.30 uur vertrokken we via Bogota naar Medellin. Na vertraging waren we uiteindelijk om 20.00 uur weer terug in het hotel.
We zijn erg onder de indruk geraakt van hoe de mensen in het Amazonegebied hun leven leiden. Ze zijn met weinig (in onze ogen) tevreden. Ze leven van wat de natuur ze geeft. En dat is genoeg en overdadig en super gezond.  Bovendien zijn de bewoners erg gastvrij en nemen de tijd voor je om dingen uit te leggen over van alles en nog wat. We hadden vaak geen idee van dag en tijd, en doordat er in het Amazone gebied een slecht bereik is konden we ook onze mobieltjes niet gebruiken. In het huidige mobiele tijdperk is dit haast niet meer voor te stellen.
Dinsdag 26 november gaan we weer projecten bezoeken. De projecten Escuela Montanuele en Hogar Vida y Libertad staan op het programma. Ook hiernaar kijken we weer erg uit!!!

Heel veel groeten vanuit Colombia!

Bram en Nico