Dag 4: Het bezoek aan onze projecten in Cali

Beste allemaal,

Vandaag stond onze dag in het teken van het bezoeken van de twee projecten in Cali. Omdat we een binnenlandse vlucht van ongeveer 40 minuten zouden hebben werden we om 6.15 uur op het vliegveld verwacht. Het vliegtuig zou namelijk om 7.30 uur vertrekken.
Bram en ik zijn om 5.30 uur opgestaan om fris en fruitig de taxi in te stappen richting het vliegveld. Na een overheerlijk ontbijt van 3 sultana’s konden we richting de lobby. Hier stond onze taxi al te wachten. Door het barre tijdstip van 6.00 uur waren we al na 5 minuten op het vliegveld. Fausto arriveerde een kwartiertje later. Na een bakje koffie hebben we ingechecked. Het wachten was nu op ons vliegtuig. Deze moest namelijk uit Cali komen. Al spoedig bleek dat wij onze hollandse punctualiteit moesten laten varen. Het vliegtuig was namelijk later uit Cali vertrokken richting Medellin. Hierdoor hadden we een vertraging van een uur. We vlogen met een gigantisch groot toestel………… Een zgn. DO-328. Een propellorvliegtuig met plek voor 32 passagiers. Altijd een uitdaging. Maar, die propellors maken wel een mooi geluid.

Om 8.30 uur vertrokken we richting Cali. Na een voorspoedige vlucht landden we om 9.15 uur in Cali. Daar stond Rigoberto, de directeur van de school Voluntad de Dios, ons op te wachten. Na een warm welkom zijn we naar, ons eerste te bezoeken, project “Fundacion Funutrir” gereden. Dit is het kinderopvangcentrum waarbij wij sinds 2009 zijn betrokken. In 2010 is hier een overkapping over het schoolplein geplaatst. Hierdoor kunnen de kinderen in  de schaduw leren, spelen en andere activiteiten doen. We hebben nu met eigen ogen kunnen zien dat deze grote overkapping zijn nut bewijst. Het was namelijk erg warm op het moment dat wij er waren. Dus ook voor ons was het aangenaam vertoeven.
De kinderen zaten ons buiten al op te wachten. We werden verrast door een mooie dansshow die opgevoerd werd door een jongen en meisje van 5 jaar. Dat mooie zuid-amerikaanse ritme zit er al vroeg. Geweldig om te zien!!
Na de show hebben we het hele gebouw bekeken. Met name de punten die gerenoveerd moeten worden zijn door ons bekeken. Het dak van de ruimtes waar de kinderen verblijven tijdens de dag is nodig aan vervanging toe. Het dak is van asbestplaten met provisorische reparaties waardoor het dak in een zeer slechte staat verkeerd.
Verder kunnen ook de wc´s en de wasruimte een flinke opknapbeurt gebruiken.
In 2009 was de keuken nodig aan vervanging toe. Inmiddels is er m.b.v. overheidssteun een nieuwe keuken neergezet. Het is natuurlijk geweldig dat de overheid hier steun verleend. Ze doen echter niet alles. Hierdoor blijft onze steun van belang. Wel is het mooi dat door de steun van de overheid  wij als stichting nu niet alles hoeven op te knappen. Hierdoor kunnen wij het geld weer voor andere projecten gebruiken.

Nadat wij afscheid hadden genomen van de leiding van de kinderopvang zijn we naar de school “Voluntad de Dios” gegaan. Hier aangekomen hebben we een rondleiding gehad door de school. In de afgelopen twee jaar is de hele 2e verdieping van de school van een fatsoenlijke  vloer voorzien. Verder is er een professionele blender aangeschaft. Met 400 kinderen is dit geen overbodige luxe. Ook zijn er ventilatoren voor aan het plafond gekocht. Omdat het in Cali gemiddeld 30 graden is, en er geen airco in de school aanwezig is, is dit geen overbodige luxe.

Ook tijdens dit bezoek kregen we een show voorgeschoteld. Omdat het vandaag de laatste dag voor de kerstvakantie is hadden de kinderen een dag vol amusement. Daar konden wij dus ook van genieten. Ook hier een geweldige dansshow van een groep meisjes. De hele school was ook versierd met rood-wit-blauwe ballonnen en met geel-blauw-rode ballonnen. Het zag er dus allemaal feestelijk uit.
Als dank voor alle steun kregen we ook nog allebei een hangmat. Bram heeft nu wel een probleem omdat deze hangmat niet in zijn handbagage past………………..

Na de activiteiten gingen de kinderen beneden eten. Omdat er tijdens de bouw van de school zoveel mogelijk klaslokalen zijn gebouwd is er in de eetruimte plek voor 40 kinderen. Dit betekent dus dat er vijf sessies zijn waarin de kinderen te eten krijgen. Terwijl er een groep zit te eten, staat de volgende groep al te wachten. Ditzelfde ritueel herhaalt zich ´s-middags als de volgende 200 kinderen naar school gaan. In de afgelopen twee jaar is het aantal kinderen die naar deze school komen gestegen van 300 naar 400. Dit betekent dus dat er nog meer kinderen scholing en voeding krijgen. Ook hier neemt de overheid een deel van de kosten van het voedsel voor haar rekening. Dus dat betekent dat wij weer meer geld voor andere doeleinden kunnen besteden.

Na het afscheid van de onderwijzers en onderwijzeressen zijn we met de directeur gaan lunchen. Na de lunch heeft Rigoberto ons naar het vliegveld gebracht. We waren om 15.00 uur op het vliegveld. Het vliegtuig zou namelijk om 16.15 vertrekken.
Dit vliegtuig kwam op tijd aan uit Medellin. Hierdoor konden we op tijd het vliegtuig in voor de terugvlucht. Na 40 minuten werd de landing ingezet…… Twee minuten later maakte het vliegtuig opeens veel meer toeren en ging met een scherpe bocht weer schuin omhoog. Er klonk een gil…dit was de stewardess. Ze keek verschrikt naar buiten, maar omdat er verder geen paniek uitbrak bleven wij natuurlijk ook rustig. Bram sprak nog de bemoedigende woorden: “ als we nu neerstorten hoeven we in ieder geval niet vier maanden ons door de wildernis een weg te banen naar de bewoonde wereld”.
De landing werd alsnog ingezet en na vijf minuten landden we weer veilig in onze thuishaven Medellin. Na een taxirit van 10 minuten kwamen we bij ons hotel aan.
Het was weer een dag om niet te vergeten.

Hartelijke groeten,

Bram en Nico